BAŞLIK: Derneklere Neden Uzağız?

Burada bir çok konuyu konuşuyoruz. Kimi zaman tatsız tartışmalar yaşıyor kimi zaman ortak endişelerimizi paylaşıyoruz. Burada yaptığımız konuşmalar ve yardımlaşmalar gerçekten faydalı ancak sorunlarımıza çözüm getirme aşamasında sanal bir ortam olması sebebiyle yetersiz kalıyor. Şu ana kadar kendimizi anlatma konusunda başarılı olunan konuların tamamında derneklerin faaliyetleri önemli rol oynadı. Her ne kadar derneklerin üye sayıları az da olsa, üyelerinden aldıkları güçle mücadele ettiler ve beklentilerimizi tamamen karşılayacak ölçüde olmasa da iyi sonuçlar elde ettiler. Bu noktada sorunların her gün çığ gibi büyüdüğü sektörümüzde kurumlar derneklere neden bu kadar mesafeli? Bizim dernekler aracılığıyla bölge toplantıları yapmamız, bölge temsilcilerinin katılacağı ulusal toplantılar yapıp, sorunlarımıza gerçekçi ve kalıcı çözümler üreterek, bu çözümleri Milli Eğitime üye sayıları yüksek ve daha güçlü dernekler aracılığıyla lisanı münasiple anlatmamız gerekmiyor mu? Bunun gerekliliğini sektördeki hiçbir arkadaşımızın yadsıyacağını sanmıyorum. Peki biz bunu neden başaramıyoruz? BİZ NEDEN DERNEKLERE MESAFELİ DURUYORUZ???

neden mi hocam !!! çünkü sektörümüzde genel olrak ciddi bir sorumsuzluk var , ne zaman milli eğitim saçma sapan bir yönetmelik önümüze koyuyor ve bizi zora sokuyor işte o zaman herkesde bir korku bir kaygı endişesi başlıyor ... aidatlar ve toplantılara katılma sanırım zor geliyor kurum sahiplerine , ve birileri zaten uğraşıyor psikolojisi de en büyük etken ...

Benim tespitim bu ülke insanının örgütlenme ile ilgili ciddi sorunlar yaşadığı fakat bundan daha önemlisi de bu ülke insanının mücadele edilirken bir adım geride durmak istemesidir. Nasıl olsa birileri yapar, nasıl olsa birileri halleder bende yararlanırım mantığı var. Siz sosyolijik olarak, psikolojik olarak tahliller yapabilirsiniz. Ama bir gerçek var ki çok kolaycı ve hazır lokmacıyız mücadele etmek yerine sinmeyi tercih ediyoruz.
Bence her ilçe kendi içinde birlik olmalı ve o ilçedeki tüm kurumlar bir derneğe üye olmalı.
Dernek başkan ve üyelerinin hangi fedakarlıklarla bu işi yaptıkları birinci ağızlardan dinlenilmeli.
Yoksa buradan oturduğu yerden bazı arkadaşlarımızın otu çöpü bahane ederek dernekler hakkında salladıklarını dinlemek zorunda kalırız.
Saygılarımla,

Bence bu sorunun önemli nedenlerinden biri derneklerin merkezi yönetim tarzında çalışması...

Türkiye'nin dörtbir köşesindeki arkadaşların her problemde Ankara'da veya başka bir yerdeki toplantıya çağrılmasında işini gücünü bırakıp, bir kaç gününü gözden çıkartıp gelememesini kısmen anlayışla karşılıyorum.

Belki de büyük şehirlerde müstakil dernekcikler, küçük şehirlerde de bir kaç yakın şehrin oluşturduğu dernekcikler kurup bunları merkezi derneğe entegre etmek lazım. Dernekcik dediğimle resmen dernek olmasını kasdetmiyorum. Temsil kabiliyetine sahip bir yapı olması yeterli. En azından kendi aralarında oluşturacakları yönetim görevlileri merkezi toplantılara vs. katılabilir.

Aslında bazı illerde kısmen bu düzen var. Önemli olan bunun yaygınlaşabilmesi. Toplantılara 50 kişi katılır ama 1000 kişiyi temsil eder.

Önemli bir konuda yoruma bile gerek görmeyen sektör bileşenleri...

sayın baris size tamamen katılıyorum.dernek lerin temsilcileri olmadığı için illerde bu durum bu şekilde...

Tek cümle var söylenecek.

Kurumlar kurumların kuyusunu kazarken, -aynı ilden bahsediyorum-birlik olmayı beklemek abes olur sanırım.

Kim temsilci olacak.kim kimi ciddiye alacak muammalı bir durum sanırım.

Zaten bırak şunu ........ yav denmiyor mu arkanızdan.

Kurumların birbirinin kuyusunu kazdığı gerçeği maalesef her konuda önümüzde en büyük engel. Sanırım Milli eğitimde ve toplumda bizim hakkımızdaki negatif algı da bu şekilde yerleşti.