BAŞLIK: ISMARLAMA TIBBİ RAPOR.

SKR yı geçersiz sayıyor. Ama saymadık diyor.



İzahı olmayan şeylerin mizahı olur. RAM lar oldukça mizah konusu olabilirler.

Şimdi kanun diyor ki; "Engelliler için sağlık kurulu raporu düzenlemeye yetkili sağlık kurum veya kuruluşlarınca verilen sağlık kurulu raporuyla asgarî % 20 oranında engelli olduğu tespit edilen ve özel eğitim değerlendirme kurulları tarafından da eğitsel değerlendirme ve tanılamaları yapılarak 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu kapsamında açılan özel eğitim okulları ile özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde verilen destek eğitimini almaları uygun görülen görme, işitme, dil-konuşma, spastik, zihinsel, ortopedik veya ruhsal engelli bireylerin...."

Yani tıbbi raporunda ne yazarsa yazsın, eğitsel tanılamayı yapmak ve bu doğrultuda rapor vermek Ram'ın görevi. Raporda kriter alacakları tek konu %20 engelli olup olmadığı...

Ram modülünün hatalı programlanmış olması kişinin haklarını kullanmasına engel olamaz.

Ram'ın yapması gereken, kendi eğitsel tanılaması doğrultusunda çocuğun eğitim alıp almayacağına ve hangi eğitimleri alacağına karar vermek. Bunu yaparken ister hastane raporuna uyar, ister uymaz.

O zaman SKR gerek yok ki!

RAM her şeyi belirlesin. Velileri hastane işkencesinden de kurtarsınlar.

Veya ilk tanılamada SKR olsun.

Veya...

tartanc yazan:
Gerek var. %20 engelli olduğunu kim belirleyecek? Kanunun şartı bu.

Sayın barış;

Teori ve pratik aynı olmazsa sıkıntılar yaşanır her alanda.

Bence olan bu...

Bence buradaki esas sıkıntı MEB'in eğitim programlarını "tanı" gibi kullanması ve ayrı ayrı sınıflandırmasıdır.

Özel eğitim gerektiren bireylerde tanının ne olduğu değil, kişinin neye gerek duyduğu önemli. Sen zihin engellisin, senin programın bu demek kişiyi etiketlemek ve belli bir müfredata mahkum etmektir.

Hepimiz yıllardır bu işin içinde 2 çocuğun birbirine benzemediğini, aynı gereksinimleri duymadığını biliyoruz. O zaman belli şablonlar üstünden hareket etmek doğru değil.

Tek bir çatı program olmalı ve çocuğun engel tanısı ne olursa olsun gerek duyduğu alanlarda eğitim planlanmalıdır. Biz genellikle yöntemle amacı birbirine karıştırıyoruz. Aynı amaca hizmet eden birden fazla yöntem olabilir.

İşte durum ortada... Sen baktın özel öğrenme güçlüğü dedin, ben baktım hayır zihinsel gerilik dedim. Sonuç ne? Çocuğun gereksinimleri değişti mi? Eğitim planlaması değişti mi? Etiketi değiştirerek çocuğu da değiştirmiş olmuyoruz ki. Sınıflandırmalar gelir geçer konulardır ve sadece yararlı oldukları sürece kullanılır. Öyle olmasa DSM zırt pırt değişir mi?

%20 konusunu dile getirsek de %25 sınır mr raporu olan çocuğa, sınır zeka tedbir gerektirmez diğerek değerlendirmeye almadılar. Hocam çocuk okuma yazma öğrenemedi sınıftan geri kaldı diye yalvardı velimiz. Çok istiyorsanız gidin özel öğrenme güçlüğü raporu alın gelin değerlendirelim denildi. Sanki sağlık kurulları da velilere nasıl bir rapor istersiniz diye soruyormuş gibi...

Ramlardaki sıkıntılar yüzünden dehşete düşüyoruz bu bir gerçek. Fakat ramda çalışan personel bizi kan emici özel eğitim sömürücüsü olarak gördüğü müddetçe bu durumu değiştirmek zor olacak gibi. Fakat ben yıldım ve ramla ilgili bütün her şeyi toparlıyorum. Sıkıntıları olan bütün velilerle birlikte ( en az 30 veli) büyük bir hukuki süreç başlatmaya hazırlanıyorum. Bir kaç örnek de ben sıralayayım;

1- 20 yaşında ağır skr raporu olan down sendromlu bir öğrencinin raporu henüz kesildi ve halk eğitimde kursa gitmesi önerildi.
2- değerlendirme kurulu sadece ayın son iş günü toplanıyor. ayın 1 inde skr raporunu alsanız bile eğitime başlatmak için bir dahaki ay başını bekliyorsunuz.
3- RAMdevu sisteminde 45 gün önceden randevu alabiliyorsunuz. Bu yasal ki alınıyor. Fakat raporun bittiği ay almak zorundasınız yoksa değerlendiremeyiz cevaplarını aldık.
4- Bir veli raporuna itiraz etti. Ardından ben bir kaç sıkıntıyı ram müdürüne ilettim. İtirazdan çok rahatsız olmalı ki bana gidin şikayet edin hocam birkaç dilekçe daha yazdırın iyi bilirsiniz siz işleri şeklinde mahalle ağzıyla trip attı bana şaşırdım ve ne diyeceğimi bilemedim. İtiraz ettiren de biz değildik veli kendisi itiraz etti.

Bu yazdıklarım son 2 haftada oldu. Ama artık bıktım ve ne kadar yer varsa o kadar yere müracaat edicem

Garip olan şey şu; 300 yüz binden fazla engellinin hizmet aldığı, bu kadar engellinin ailesine hizmet sunan, 35 binden fazla çalışanı olan bir sektöre ayrılan bütçe “inanılmaz derecede” yetersiz... 300 bin den fazla engelli, onların aileleri, 30 binden fazla çalışan, 2000 binden fazla kurum; her türlü anlaşma yapsa, çalsa çalsa; yani vergi, seans, sgk vb. yılda 1,5 milyar tl çalamayız... yani bu sektörün bileşenleri yılda 1,5 milyar tl den fazla çalamaz... yani bize ayrılan “tüm bütçeyi çalsak”, bunları kurumlara, çalışanlara falan bölsek; “hırsızlığımız” şaka olur... bu alana ayırılacak bütçe zaten o kadar yetersiz ki!, birde üstüne “hırsız avcıları” çıktığına göre; “asıl hırsız” 10 da bir verir iken, “hırsız avcıları” 10 da biri suçlamaya devam eder...


Benim gördüğüm kadarıyla 200 milyon tl daha artmasın diye, RAM lara giden bir “emir” var, “ bu hizmetten daha fazla kişiyi yararlandırmayın” diye . Bu sadece çıkarım... bu başlık altında dertlerini paylaşan daha fazla kişi olmalı, ve daha fazla kişi olacak. çünkü kaybedeceğimiz “şey” neredeyse kalmadı... bizim başımızdan geçende bu “aktarımlara” benzer... yüzde 70 heyet raporlu okul öğrencisine bile özel eğitim önermeyen, garip bir RAM sistemi kuruluyor... mesele testler falan değil (kaldı ki bir profosyonel olarak yazıyorum, bu testler, bu programlar, bu modül sistemi gerçekçi değil)...


Buradaki sorun kontrol sorunudur... bizim yasamız tartışılır iken; tek söz alıp kürsüye çıkan vekil “kontrol edeni kontrol et! Kontrol edeni kontrol et” mantığına bir başka nedenle karşı çıkmıştı... durum şudur Sağlık Kurulu Raporlarını (SKR) kontrol et, RAM ları kontrol et, cihazı satanı kontrol et, teftişi yapanı kontrol et, cihaz ihalesini kontrol et, kurum sahiplerini kontrol et, kurum çalışanlarını kontrol et, engelliyi kontrol et, veliyi kontrol et, kontrol et, kontrol et, kontrol et... sonsuz bir “kontrol et” mekanizması yaratılmıştır... suçlusu tartışılabilir; birinci sırada MEB ÖÖKGM lüğü bürokratları, ikinci sırada “herkes” olabilir... “herkes”: teftiş kurulundan, hastanelere; veliden kuruma; öğretmenden eğiticiye; RAM ların genel müdürlüğünden, ASPB ye devam eder gider...


Ortada çıkmaz sokak vardır; bu kadar kontrol mekanizması yanlıştır... bu kadar kontrol mekanizması “az buz doğru çalışan kurumlara” zarar verecektir, yada “az buz doğru çalışan kurumları” kötüye itmeye çalışacaktır...


MEB in açıkladığı yıllık plan da; bizi ilgilendiren tek konu, biyometrik falan fistan meselesi yoktur... yıllık plan iyi incelirse ÖERM lerin yeniden yapılandırılması da vardır...


Yüzde 70, 50,30,20 SKR u olan bir bireye “destek eğitim” önerilmemesi akıl dışıdır... ama “destek eğitim verme yetkisine sahip” bu “raporları” vermemeye zorlayan sistem yok olmadıkça, “kayıkçı döğüşü” yaparız...