Bugün ÖZERK-DER yönetiminden bir grup arkadaşımız Karabük, Safranbolu civarındaki bazı kurumları ziyarete gittiler. Amaçları, damar tanıma ile ilgili uygulamayı yerinde görmek ve sorunları tespit etmek idi.
Ben bu akşam orada yapılmış bir miktar video kaydını izleme imkanı buldum. Özetlemek gerekirse durum feciat...
Kısaca anlayabildiklerim:
- Damar tanıma için her kurumda en az 2 kişi sadece bu işle uğraşıyor. Tek yaptıkları iş ellerinde çizelgelerle o saatte derse girecek çocukları bulup ellerini okutmaya çalışmak.
- Çocuklar erken gelse bile elleri okutulamıyor. Saat gelsin diye bekleşiyorlar.
- Ortalıkta bir kargaşa hakim. Onun ki okundu, bunun ki okunmadı, Ahmet'i çağırın, Mehmet'i bulun şeklinde bir hareketlilik mevcut.
- Cihazlar düzgün çalışmıyor. Kah okuyor, kah okumuyor. Birinin okuduğunu diğer cihaz okumuyor. Okumadığında tekrar tekrar TC kimlik numarası girmek şeklinde bir eziyet var.
- Doğal olarak bazı çocuklardan cihaza tepki var. Bir videoda eli okutulamayan bir çocuğun "bu alet beni SEVMİYOR, beni okumuyor" demesi çok ilginçti. Bir başka çocuğun eli okutulacak diye streslenmesi, gerilmesi de görülmeye değerdi.
- Olay eğitimden falan çıkmış... Dersten önce ve sonra el okutma faslına indirgenmiş. Bu arada ne yaparsanız yapın. Çocuğun elini okuttuysanız ne mutlu. Zaten anladığım kadarıyla bu harala gürele sırasında dersler de bir miktar kaynıyor.
- Geçici bir durum mu bilmiyorum ama işin önemi nedeniyle el okutma işiyle bizzat kurum sahipleri, eğitimciler falan ilgileniyor. Yani zamanı kıymetli insanlar, kıymetli zamanlarını kıymetsiz bir iş için heba ediyorlar.
Şimdilik görebildiklerim bunlar. Kanaatim, bu sistem kurumların verimliliklerini bir kaç basamak geriletmiş. Tamamen anlamsız, fuzuli bir kargaşa var. Düşünürseniz, bunun için bir de üste para ödüyorsunuz. Yani adamın eline para tutuşturup hadi beni kırbaçla demek gibi bir şey.
Ne diyelim.... Pilot illerdeki kurumlara Allah sabır ve kolaylık versin. Hakikaten çekilecek eziyet değil...
Burada velilere çok önemli bir sorumluluk düşüyor. Durumdan mağdur olan diğer kesim onlar. MEB bizi ti'ye almıyor ama sadece pilot illerdeki 3-5 bin mağdur velinin bile şikayet etmesi, ortalığı ayağa kaldırması ses getirecektir. Hiç bir şey yapamayan Bimer'e veya Alo 147'ye mağduriyetlerini anlatabilirler.
Aksi halde, bizim kurumlar olarak bu sıkıntılar konusunda MEB'i ikna edebileceğimize dair ümidim yok.
Mavi BARIŞ ÖZEL EĞİTİM ve REHABİLİTASYON MERKEZİ
