BAŞLIK: Yeni yönetmelik çalışmaları

ramlarda damar tanıma işlemi devam ediyor bu da demek oluyor ki bakanlık damar tanımayı kafaya koymuş durumda. bu kadar sündürmeye gerek yok. hak kaybına neden olmayacak şekilde esnekliklerle gelecekse gelsin biz de işimize bakalım

Ben bu sektörde kurum sahiplerinin iyimserliklerine bayılıyorum.

ben şahsen iyimser değilim hocam , eylül ayında dayatma büyük kabus olur , artı zaten bu sistemin bu şekliyle dayatılması bizlere karşı artık yeter denecek duruma gelinir... ama tabi nasıl günler bizi bekliyor inanın ben kestiremiyorum.. her yıl yapılan komik zamlar , her dönem önümüze getirilen yönetmelikler , ve bir sürü sorun varken yani daha ne yapılmak isteniyor çözmüş değilim... ocak ayı yada önümüzdeki yıl eylül ayında bile bu sistem olduğu gibi dayatılırsa bize yine çözüm olmaz , önümüze ciddi bir maliyet koymayacakları ne malum, daha önce yapmadılar mı dünya kadar cihaz alındı bağlantılara paralar yatırıldı ve sonra elimizde patladı yapılan ödemeler.. ... hakkımızda hayırlısı... ben anlamadım arkdaş gerçekten de öyle elle tutulur bir şey kazanmıyoruz da bu dayatmalar niye...

işin aslı ben ümitliyim ve ümitli olmak zorundayım. Karamsar olduğumuz zaman ( ki genellikle öyle oluyoruz) oturup ne verirlerse veya ne yaparlarsa onunla idare etmek zorunda kalıyoruz.

Yeni gelenler en azından eğitim için bişeyler yaptıklarını geçenlerde gösterdiler. Yapmadıklarını da.

Bizim üstümüze düşen vazife sadece derneklere olayı bırakıp onların sınırlı gücünü (ellerinden geleni yaptıklarına eminim) kullanmalarını beklemek değil.

Neler mi yapılabilir?

Görüş dosyası oluşturulabilir. Muhakkak herkesin sektörün daha iyi olması ile alakalı farklı görüşleri olabilir. Ama bunu bimer vs. üzerinden yetkili kişilere ulaştırmak zor olmasa gerek. Yine söylüyorum ve yazıyorum. Çok zor değil biraz kafa yorarak artılarıyla eksileriyle tartıp bir kaç sayfalık görüşler yazarsak, benim değil garip in değil barış ltd. nin değil egemenegenin değil tartanc in değil belki velinin düşünceleri incelenir de en azından mantıklı ve uygulanabilir olan 1 madde bile kabul görse hepimiz için iyi olur.

Bu sadece BKDS olayı değil tüm yönetmeliği kapsamalıdır. Biz özel iz diye anlamlı anlamsız bir çok dayatmalara yeri geliyor hakaretlere maruz kalıyoruz.
Hiç duydunuz mu ya da gördünüz mü şu kurum şu öğrenciye şu faydaları sağlamış diye?
Ama onursuz bir öğretmenin bir çocuğu tartaklaması vs. gibi bir haber çıksa ülkede gündem oluyor.
Sonra da vay bu oerm hepsi aynı yok şu şöyle bu böyle diye. İlla ki haber olacak dikkat çekecek şeyler genelde kötü şeyler oluyor ama 'engelli' bireylere hizmet eden bu sektörün kurtarılması ve düzenlenip iyi hale getirilmesi şarttır.

Şimdiye kadar mücadele eden arkadaşlara sonsuz teşekkür ediyor ve başarılarının devamını diliyorum. Ama tek kişiyle mücadele kazanılmaz. Biz de destek olmalıyız. Burada bir çok konuda görüş beyan ediyoruz. Bu görüşlerimizi ilgili mercilere de beyan etsek iyi olmaz mı?

Saygılarımla

Öncelikle: konu ASPB ile ilgili olsa; sorunların anlaşılması konusunda daha iyimser olabilirdim... konu Sağlık Bakanlığı olsa, iyimserlik seviyemi bir derece aşağı düşürür, ama yinede beklentilere cevap verilebilir derdim... konu MEB olunca; ne olacağını kestirmek çok zor...

O kadar büyük bir alanı kapsıyorlar ki; bırakın iki ayrı genel müdürlüğü; çok daha küçük birimlerde (il-ilçe), iki farklı şube müdürünün kordinasyon sorunu var... kordinasyon sorunu olmazsa; ayrı görüşe sahip “iki ülke” gibi kavgaları var...
hatta konu MEB ise, iki “ayrı ülke” olmadan : talim terbiyeden, müstaşarlığa; teftiş kurulundan, mevzuat dairesine; ... uzatmadan “her kademesinden” , “her kademesine” anlaşılmaz bir “iletişim eksikliği” yanında, bir de “görüş ayrılıkları” var...

“güvenilmez mi! güvenilmez”; bir sistem var ortada...

bugün “a” diyenin; yarın “b” dediği; yarın “b” diyenin; birgün sonra “c” demeyeceğini, bilmediğimiz bir sistem var ortada...

Kişisel olarak, bu şerhleri koyma ihtiyacı duydum...

Tartışılan konulara dönmeden; ikinci şerh koyma ihtiyacı duyuyorum...

sondan başlamak daha doğru...

İki derneğe de üye olmamayı gerektirecek şekilde deneyimi olan kişiler; varolan derneklere neden üye olmamız konusunda bizi lütfen aydınlatın... çünkü bir derneğe üye olunmamasını en iyi siz anlatabilirsiniz...

Bu cevap bir şekilde gelecek yada gelmeyecek...


dernekler tam bir ortaklıkla çalışmalı demiyorum; hatta daha önce de ifade ettim; “odalaşma” üzerine; yani “bazı zorunluluklar” ile her birimizi “ortak zeminde” buluşturmaları gerekir...

zaman kavga etme zamanı değil... ikinci şerhim bu...

çünkü “o bunu yaptı, o bunu yapmadı” diyeceğemiz zaman değil... ama birileri; “o bunu yaptı, diğeri bunu yaptı” ayrıştırması yaptığında; bu sektöre yarar değil zarar getirir...

bu biline biline yapılıyorsa “art niyet” aramamak mümkün değil...

şerhlerim ortada...

öyle yada böyle; iki dernekten birine “hiçbir neden olmadan” üye olmayan kişiler; “bedava” bilgilere uluşma peşinde koşan “kan emicilerdir” ... “armut piş, ağzıma düş” lafı bu insanlar için o kadar hafiftir ki, birilerinin bu siteden “bedava” bilgi alması bence “kene gibi kan emeciliğidir”...

ve bu “kan emiciler” teşhir edilmelidir... bunların sayısı 1000 kişiden fazladır, yani sekterön yarısı “kan emici” halini yaratmıştır...

birde bu kan emicilerden yararlanan, “şarter kapanacak”, “balyoz kafanıza binecek”, “bayramınız şu tarihte bitecek”, diyerek “doyumsuz kazlara” her türlü şeyi yedirip, “50 gramlık kaz çiğerini, 500 gram olarak satacak” korku satıcılar çıkacak...

bu “kan emicilerden” kurtulmanın tek yolu; iki derneğin; “zorunlu üyelik” ve daha ilerisi için “odalaşmasıdır”...

bu sitede, bilgi verilmesinin yanlışlığını anladım (halbu ki ilginç bazı gelişmeler var)... zaten 1000 kişinin bildiğini, “kan emici” diğer bin kişiye anlatılması bu platformda doğru değil...

İşin aslı ben hiç ümitli değilim.

2006'dan bu yana yapılan her düzenleme ve değişiklik işlerin biraz daha niteliksiz, biraz daha zor, biraz daha mantıksız, biraz daha kötü gitmesine neden oldu. Geldiğimiz nokta ortadadır.

Bu şartlar altında kim yeni bir düzenleme ile daha iyi bir yere ulaşacağımızı umut edebilir ki? Bu alanın en büyük sorunu ne kota sorunudur, ne damar tanımadır, ne başka bir şeydir. En büyük sorun mevzuat sorunudur.

Öğretmen maaşlarını devlet versin noktasına gelmek biz bu işi yapmayalım, devlet kendi yapsın demekten farklı değildir. Taşra ile büyük şehirler arasında ciddi bir fark olduğunun farkındayım ama biz bu yola devlet bünyesinde/himayesinde çalışmak için çıkmadık; Özel sektör olmak için çıktık. Burada devletin görevi bizi terbiye etmeye, hizaya sokmaya çalışmak değil, işimizi doğru düzgün yapmak için gereken ortamı hazırlamaya yardımcı olmaktır. Eğer ben yaptığım işi devletin istediği gibi, devletin gösterdiği gibi, onun katı kuralları içinde yapmak zorunda kalacaksam devletten ne farkım kalır? Böyle bir durumda varlığımın bir anlamı kalmaz.

Sn. Barış Ltd.

Eğer bir hizmet veriliyorsa ve bu hizmet vicdanen rahatlık sağlamıyorsa Japonya milli eğitim de olsa amerika milli eğitimi de olsa ingiltere de olsa boş. Biz sizin gibi köklü bir kurum değiliz. Muhakkak ki tecrübeniz yadsınamaz.

Açıkçası kdv hariç 63.625 tl ücret belirlenmişse siz 'devletten' 64 tl alamazsınız seans başı. Vicdan sahibi eğitimciler Ram raporuna bağlı kalmazlar bireyin neye ihtiyacı varsa istendik yönde geliştirilmesi için o yönde eğitimini verirler.Fakat RAM raporunun da istediklerini kısaca çalışır model olma veya sözel ipucunda bırakırlar. Dönem sonuna da görüşlerini bildirir sonucuna bakarlar.

Ne alaka değil mi?

Biz devlet onayıyla açılmış ve işlemlerini yürüten kurumlarız. (Bknz. Çalışma Ruhsatı.) Şartlarımızı eğitim yönünde biz belirleriz fakat mevzuat yönünden devlet. Verilecek ders saatini belki boşluk varsa fazladan eklemeyle verebiliriz ama aldığımız ücret doyurucu değil. Bunu belirleyen yine devlet.

Anlatmak istediğim ümitliyim. Çaba sarf edersek şartlarımızı iyileştirebiliriz.

Belki öğretmen maaşları, belki ders saatleri belki belki belki.
Herhangi birisinde olumlu bir gelişme olmasını sağlayabilirsek, kurumların ayakta durma mücadelesi biter bu defa iş eğitimin kalitesi anlamında artar.

Saygılarımla

waramiral yazan:
İşte sorunun başladığı nokta burasıdır!

Devlet neye göre, nasıl belirlemiş 63.625TL ücreti? Benim giderime gelirime mi bakmış, kar oranımı mı incelemiş? Nedir bu rakam?

Ha, devlet derse ki, "benim adım Hıdır, vereceğim budur" onu anlarım. Ama devlet seans başına 63,625TL ile bu iş yapılır diyorsa buyursun kendisi yapsın o zaman. Devletin kaynakları da boşa harcanmamış olur. Bizim de başımız ağrımaz. Hatta devlet buradan elde edeceği "yolsuzluk" için ödenen paralar ve kurumların kazançlarından kara bile geçer!

Hal böyleyken biz boşa kürek çekiyoruz. Bu şartlar altında "işimizi iyi yapalım" diye bir şey olamaz. Ben 63,625TL'ye en fazla 63,625TL'lik hizmet verebilirim. Herkes öyle...

O zaman niye uğraşalım daha iyi hizmet için?