BAŞLIK: REHABİLİTASYON MERKEZLERİ

2017 yılının sonu geldi. Kurumlarla ilgili belirsizlikler sürüyor.Engelliler haftasın da sözler veriliyor. Seçim çalışmaların da çok önemseniyor sonra unutuluyor.
Başbakanımız seans artışından söz etti. Milli Eğitim Müdürlüğü gündeme aldı. Maliye bakanlığı bütçeyi karşılayamayacağı dair söylentiler var. Servis konusu gittikçe zorlaşıyor. Hiç bir netlik yok Kurumlar hangi plakayı alacağını şaşırdı.Vergiler,kdv, Sgk kesintileri,ücretsiz öğrenci politikası ve diğer giderler katlanarak sürüyor.

Hastanelerde uzun süren işlemler ve ağır düzeyde olan bireylere 1 yıllık raporların düzenlenmesi ve rehberlik araştırma merkezlerinde yaşanan sorunlar hala düzelmedi.

Daha verimli ve kaliteli bir eğitim için kurumlarda çalışan öğretmenlerin çalışma koşulların iyileştirilmesi adına adımlar atılmalı. Devlet,yerel yönetimler,kurumlar, aileler ve tüm toplum bu işi el ele yapmalıyız. Bu ücretler ile yıllık enflasyonun altında kalan ücret ile bu işin yapılabilmesi ve sürdürebilmesi çok ama çok zor...

gibbon: "Bu ücretler ile yıllık enflasyonun altında kalan ücret ile bu işin yapılabilmesi ve sürdürebilmesi çok ama çok zor..."
bu tesbite göre rehabilitasyon merkezlerinin kapanması gerekir, tam tersine sayıları gittikçe artıyor. şeytan bunun neresinde gibbon kardeş?

sayın hocam bu işi hakkıyla yapan kurumlar için söylüyorum bunu ; gerçekten de kurumlar maliyetler altında çok fazla eziliyor yıl sonu geldi eğer enflasyon altında bir zam oranı bu sene bizi pes ettirecek düzeye getireleceğini öngörüyorum... mazot artışına bakın o kadar gider kalemi arttı ki nasıl yapacağız kara kara düşünür olduk...

Sayın gibbon haklı. Fakat sayın garip de haklı.

Ben ticaret den anlamıyorum.Bilmiyorum. Fakat pek çok kurum sahibi arkadaşım benzer durumda.

Bunun yanında ÖEM sayısı 2500 aşmış.Son dönemde patlama yaşanır.

Bilen anlatsın.Öğrenelim.Çünkü ben anlamıyorum.

Dernekleri bu ve benzer yazıları ciddiye almaya davet ediyorum.

Lütfen belirsizliklerin kısmende olsa kalkacağı bir yeni yıl olsun.

bu artışın nedenini daha önce yazmıştım. etüt merkezlerine kapanmaları için bir süre verilmişti. o sürenin dolmasıyla etüt merkezlerinin çoğu rehabilitasyon oldu. adamlar piyasa araştirması, fizibilite yapıp en iyi kazanç yolunun rehabilitasyon olduğuna karar vermiş olabilirler. asıl sorgulanması gereken bu. meb bunun farkında değil mi, farkında. doğal olarak bunlar çok para kazanıyor ki bu kriz ortamında işyerleri kapanırken rehabilitasyon sayısında patlama var deyip zam yerine zum verecekler...

Rakamlar doğru mu bilmiyorum ama doğruysa bile kurum sayısında böyle bir artış olması son derece normal. Bu artış 8-10 yılın artışı... son 1 yılın artışı değil. Yılda 50-60 kurum açılıyorsa bu rakamlara ulaşılır.

Diğer taraftan, bugünün şartlarında gidip kurum açmak tam bir gerizekalılık veya cehalet örneği! Cahil olanın kısmen mazereti var. Sektörü bilmiyordum, körlemesine atıldım diyebilir. Ama sektör içinden gelip yeni kurumlar açanların kafasında nasıl bir bozukluk var anlamak güç!

Taşrayı bilemem ama bugün büyük şehirlerde maliyetler zaten devletin verdiği rakamların üstüne çıkıyor.

barisltd yazan:
Hocam "Patronlar zaten hep ağlar" mantığı var ya (kısmen gerçeklik payı var elbette Kayserili kardeşlerim alınmasın )ondan kaynaklanıyor diye düşünüyorum. Fakat yaptığımız işin kendisi (Engellilerle bir arada olma ve engelli ailelerinin yaşadığı zorlukların birebir içinde olma hali ) bize azla yetinmeyi halimize şükretmeyi öğrettiği için (iyi anlamda söylüyorum) biz o patronlar gibi hayat standartlarında biraz düşme olunca değil ancak batmaya yakın şikayet ediyoruz herhalde.

Ahanda sosyolojik analiz yapmışım