BAŞLIK: Türkçe - Matematik Modülleri

Forumda paylaşımda bulunan kurum sahipleri ve eğitimcilerin bir konu ile ilgili düşüncelerini sormak istiyorum. Forumda daha önce böyle bir konudan bahsedildiğini hatırlıyorum.

Okula giden çocukların önerilen destek eğitim modülleri içerisinden “Türkçe – Matematik” modüllerinin çıkarılması, kurumlar açısından ve bu kurumlarda hizmet veren eğitimciler açısından ne gibi artıları ve eksileri olur?

Daha önce forumda yazılan bir çalışmanın yani kurumlarda teorik eğitim değil de uygulamalı eğitim verilmesi, engelli bireylerin toplum içerisinde daha etkin bir şekilde yer alabilmesi, kendi ayakları üzerinde durabilecekleri beceriler ve donanımlara sahip olabilmesi, daha çok sosyalleşmesi ve buna benzer eğitim aktivite ve faaliyetlerin ağırlıklı olduğu modüllerin çalışılması konusunda düşünceleriniz nelerdir?

Rehberlik Araştırma Merkezlerinde önerilen modüller arasında Türkçe – Matematik modülleri çok fazla olduğu görülmektedir. Oysa ki içinde bulunduğu günü, mevsimi, akrabalık ilişkilerini bilmeyen bir çocuğun; bir yumurtanın, bir domatesin, bir etin nerde ve kimler tarafından satıldığını bilmeyen bir çocuğun; sağını, solunu, nerede yaşadığını bilmeyen bir çocuğun; kendisini, isteklerini ve ihtiyaçlarını birer cümle ile ifade edemeyen bir çocuğun; zorda kaldığında veya ihtiyaç halinde kimlerden ve nerelerden yardım isteyeceğini bilemeyen bir çocuğun; Türkçe de noktalama işaretlerini matematikte kümeleri bölme işlemini v.b. kazanımları öğrenmesi ve öğretilmesi sizce ne kadar doğrudur?

Yukarıda yazdıklarım doğrultusunda “Türkçe – Matematik” modüllerinin okullarda verilmesi planlanırsa kurumlarda ne gibi fayda - zarar ya da farklılaşmalar olur?


Öncelikle şunu söylemek istiyorum bu yazdıklarım ile ilgili bir çalışma veya planlama olduğu konusunda herhangi bir bilgim yok sadece araştırma, yorum ve düşüncelerinizi öğrenmek maksadıyla soruyorum.

Bence sizin mantığınızla rehabilitasyon merkezleri komple gereksiz. Zira bundan yılalr önce de bilişsel hazırlık modülünü de sistemden sildiniz ne gereği var diye.
sonra kalkıp 22 yaşın üstündeki daha özbakımını karşılayamayan, adresini bilemeyen, acil durumlarda nereye kime gitmesini bilmeyen çocukları elediniz ne işi var bu saatten sonra rehabilitasyonda, öğrense ne öğrenmese ne dediniz, bunlar bari halkeğitim merkezlerinde eğitim görsün dediniz ve halkeğitim merkezlerinin bile haberi olmadan oralara yönlendirdiniz. hAlkeğitim merkezlerinin nazikçe defolun yaklaşımından sonra yüzlerce engelli çocuğumuz evlerine hapsoldu. şimdi de kalkmış kamuoyu yapmaya çalışırcasına türkçe matematik modüllleri okullarda verilse neler olur diyorsunuz. Gidin Allah aşkına. Bakanlık kendisi form ve anKet düzenledi ve binlerce eğitim personelimiz formu özenle doldurdu ne değişti?
kendi bildiklerini okumadılar mı? ya da sizin gibi üç beş günde forumlarda takip ettiği bilgilerle kendilerince derlemeler yapan danışmanları tarafından yanlış yönlendirilmediler mi?
BİR O TARAFA ÇEKİP BİR BU TARAFA ÇEKEREK EĞİTİM OLMAZ. BİR GEMİNİN ROTASI GİDECEĞİ YERE KADAR DEĞİŞTİRİLMEMELİDİR.
NE YAPARSANIZ YAPIN, BU SAATTEN SONRA NE EDERSENİZ EDİN CİDDİ ANLAMDA DİYORUM HERŞEYİ MAHVETMEKTEN ÖTEYE GİDEMEZSİNİZ.
YAHU ALLAH AŞKINA AVUÇİÇİ OKUMA SİSTEMİ BİLE GELİRKEN KAÇTANE ENGELLİ BİREYİN VEYA AİLESİNİN GÖRÜŞÜ ALINDI?
KAÇTANE STK, DERNEK VARDI?
KAÇ TANE KURUM ÇALIŞANI, İŞLETMECİ DİKKATE ALINDI?
BİZLER HIRSIZ OLDUK, KALPAZAN OLDUK, VURGUNCU OLDUK, DEVLETİ TRİLYONLARCA ZARAR UĞRATAN İŞLETMELER OLDUK, ÖLÜ İNSANLARA FATURA KESEN FİRMALAR OLDUK, TACİZCİ OLDUK, İŞKENCECİ OLDUK OLDUK DA OLDUK...
MADEM BU KADAR DÜZENBAZIZ NEDEN HALA FİKRİMİZİ SORUYORSUNUZ BE MÜBAREK?

Sayın Sizgin;

Bir konu hakkında yorum ve düşünceleri sordum siz alakasız şeyler yazmışsınız. Siz kurum olarak yaptığınız işten eminseniz ve vicdanınız rahatsa bırakın başka kurumları bir tarafa. 1700'ün üzerinde kurum var bunların içinden elbette ki işini yanlış yapanlar, haksızlık ve usulsüzlük yapan kurumlar çıkabilir ama siz kendinizden eminseniz hesap veremeyeceğiniz hiç bir güç karşınızda duramaz.

Sorduğum soru eğitimle ve kurumlarla alakalı bir durum lütfen başka taraflara çekmeyelim.

Sayın Eğitimx;
Bakınız ciddi bir araştırma yapıyor oabilirsiniz ama bu şekilde olmaz kanımca. Önce işin içine ciddiyet katmanızı öneririm. Mesela sadece şahsınıza münessir bir merak ise o zaman bir form hazrılayın tabi ki de kimin merak ettiğini bilelim (sadece siz bireysel merak ediyorsanız adınızı soyadınız hele bi yazın:)) içine şıklar koyun ve sonra burdan paylaşın formu. Bizler de alalım bir arkadaşımızın çalışması var diyelim kurum ismi cismi şeklinde doldurup size mail ile yollayalım. hem formu kim doldurmuş nerden doldurmuş ek bilgi istenmeli mi istenmemeli mi açıklık getirilecek noktalar var mı, çözüm önerileri nelerdir diye detaylı bir örnek geçer elinize. Geçen bu bilgileri de ister gazeteci iseniz köşe yazınızda kaynak belirterek yayınlayın, akademisyenseniz tezinizde paylaşın, bürakratsanız yol haritanızda kaynak olarak sunun.

İnsanlar tanımadıkları bilmedikleri birine ciddi bir şekilde cevap vermezler.
Bence dikkate alın söylediklerimi.
Kolay gelsin.
Bir de arkadaşım gecenin bir vaktinde bu konu bu derece aklını yormuşsa sen ya gerçekten ciddi fayda sağlamak isteyen birisin ya da gerçekten ciddi zarar peşindesin:)

Sayın egitimx;

Ben sorunuza kendimce yanıt vereyim...

Şimdi yaklaşımınız yanlış! Özel eğitimden bahsediyoruz. Özel eğitimin temelini (bizim kullandığımız sisteme göre) Bireyselleştirilmiş Eğitim Planı (BEP) oluşturur.

Nedir BEP?

Bir çocuğun tüm alanlarının değerlendirilip, güçlü ve zayıf olduğu yönlerin belirlenmesi ve eksik olduğu alanların güçlendirilmesi, desteklenmesidir.

Bunun içinden matematiği çıkartalım, sosyal bilgiler ekleyelim falan gibi bir uygulama yapılamaz. Bu söylediğiniz bana göre ilkel Örgün Eğitim sistemidir. Eğer çocuğun matematik gereksinimi varsa matematik, el yıkama gereksinimi varsa öz bakım becerilerini verirsiniz.

Zaten bunlar da birbirinden ayrı, bağımsız çalışmalar değildir. Farklı reklerde ve adetlerde, boyutlarda oyuncaklarla çalışırken siz çocuğa hem renk, hem büyüklük, hem sayı kavramını öğretebilirsiniz. Ders bitince götürüp elini yıkatırsınız. Yani ortada tek başına bu ders bölme öğretelim diye bir uygulama yoktur. Dediğim gibi, bu uygulamalar örgün eğitim sistemine hastır ve bizim uygulamalarımızla birebir örtüşmez.

******************

Burada esas sorun, çocuklara Türkçe Matematik modüllerin okullarda mı, eğitim merkezlerinde mi verileceği değil, RAM raporlarının tümüyle sağlıksız olması, neredeyse her çocuğa başka sorunu yokmuş gibi sadece Türkçe Matematik modülü önerilmesidir.

Esasen RAM'ların bu raporları düzenlemesi de yanlıştır. Çünkü BEP için ilgili tüm tarafların bir araya gelmesi gerekir. Yani BEP raporunu hazırlarken eğitim merkezindeki öğretmen(ler)i, kurum müdürü, velisi, RAM uzmanı, doktoru vs. hepsinin görüşü olmalıdır. Hatta bu raporu esasen doğrudan öğrencinin öğretmeni hazırlamalı, diğerlerinin önerisine sunmalıdır. RAM tarafından bir kişinin 10 dakikada bilgisayardan çıkarttığı yalap şap raporla Türkçe Matematik modülünü tartışmak yanlıştır.

Siz herhangi bir veliye bugüne kadar fikrinin sorulduğunu duydunuz mu? 250.000 çocuk raporu içinde veli talebinin yazıldığı tek bir rapor gösterebilir misiniz?

*******************

Şimdi bu sistem baştan bozuk inşa edilmiş... Türkçe Matematik bunun boyasıyla uğraşmaktır. Sanıyormusunuz ki, kurumlar RAM'ın raporunda yazanları birebir uyguluyor? Böyle bir şey zaten mümkün değil. Kel çocuğa önerilen tarak kullanma hedefi var o raporlarda! Kalemi tutamayan çocuğa türkçe matematik modülü önerilse kaç yazar ki?

**********************

Sizin yaklaşımınız yıllar önce Avusturya'da karşılaştığım ve hala klasik sistemleri savunan bir psikologu hatırlattı bana... Çocuğun okula hazır olup olmaması tarışılırken biz "çocuk şişe kapağını açabiliyor mu?" diye bir değerlendirme sorusu dile getirdiğimizde; "şişe kapağıyla okula hazır olmanın ne alakası var" diye patlamıştı... "Şişe kapağını açamayan çocuk kalem tutmakta güçlük çeker" dediğimizde yüzündeki ifadeyi hiç unutmuyorum.

Evet... modüler sistem kullanışlı ve yararlıdır, yol göstericidir. Ama işin esası değildir. İşin esası çocuğun gereksinimidir. Bunu yerine göre oyun içinde, yerine göre okulda sıraya oturtarak yaparsınız. Sadece teorik yaklaşımla, masa başından çözemezsiniz.

Esas sorun RAM raporlarının kalitesi ve MEB'in uyguladığı politikadadır. Devlet kurumların önerilerini zerre kadar dikkate alıp akılcı çözümler üretmeye çaba harcasa inanın devletin de yararına, çocuklarında yararına olur. Bakın tartıştığımız damar okuma sisteminin ülkeye maliyeti, kurumlarda saptanan yolsuzluk rakamlarından fazladır. Halbuki bu sorun da çok kolay yollardan çözümlenebilir.

BEP' ten bahsetmişsiniz haklısınız çocuğun tüm alanları değerlendirilip güzel bir eğitim planı hazırlanması gerekir. Dediğiniz gibi BEP hazırlanması RAM' da ki bir kişinin 5 dakika da bunu oluşturmasının doğru olduğu savunulamaz.

RAM'ın eksikliklerini yanlışlarını ya da özel eğitim okul ve sınıflarındaki temel eğitimin durumunu, yanlışlarını eksikliklerini bir kenara bırakırsak;
Ülkemizde ki mevcut sisteme göre özel eğitim ve rehabilitasyon merkezleri, destek eğitim hizmeti vermektedir. Yani sizler temel eğitim değil destek eğitim hizmeti veriyorsunuz. Bu sebeple bireyin tüm eğitimini biz vereceğiz ya da biz veriyoruz şeklinde bir algıya kapılmanız yanlış olur.

Ayrıca özel eğitim sınıfında 5 sene boyunca okuma yazma öğrenemeyen bir engelli çocuğun çok kısıtlı bir zaman diliminde (ayda 8 saat) eğitim veren rehabilitasyon merkezlerinde 1 sene içerisinde okuma yazma ve beraberinde çok daha fazla becerileri kazandığını çok iyi biliyorum. Yani özel eğitim ve rehabilitasyon merkezleri temel eğitimin eksikliklerini kapattığı görmezden gelinemez.
Bu doğrultuda okullarda verilen temel eğitim düzgün ve verimli bir hale getirilmesiyle birlikte mevcut destek eğitimin farklılaşması gerekmektedir.

Benim söylemek istediğim Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde verilen destek eğitim modüllerinde ve alt amaçlarında yapılacak olan değişimle alakalı kısacası engelli birey bu merkezlerde yaşamı, hayatı ve hayatta kalabilmeyi bağımsız bir birey olabilmeyi öğrenmelidir.

Tabi bu amaçların gerçekleştirilmesi için mevcut kurumların gerek teknik gerek fiziki gerekse de eğitim ortamlarının ne kadar uygun olabileceği düşünülmelidir.

Özel eğitimi yine kurcalayasınız varsa kurcalayın bir şey demiyorum da, Türkçe - Matematik modüllerini destek eğitim modüllerinin içerisinden çıkarma gerekçesi ne olabilir ki? Yani siz artılarını ve eksilerini sormuşsunuz bizlere ama ben de size bu soruyu neden sorduğunuzu sorayım öyleyse. Yapalım da haklı gerekçeniz ne olacak? Sizin sorunuz "karnı aç olana yemek verilir mi yoksa verilmez mi" kadar absürd bence. Hocam özel gereksinimi olan çocuklardan bahsediyoruz. Bu çocukların bu modüllerle ilgili yardıma ihtiyacı var. Normal okullarda verilen eğitim hizmetlerinden, normal olan akranları gibi fayda göremeyen çocuklar ifadesinden ne anlıyorsunuz????

İşitme alanıyla ilgili hizmet veriyorum, örneğimi da bu alan üzerinden geliştireyim. 30 m2'lik, 50 kişilik, yalıtılmamış, gürültülü sınıflarda; işitme engelli çocukları tanımayan, muhtemelen ilk defa işitme engelli bir çocuk ve işitme cihazı görecek olan bir öğretmenle, öğrencinin özel durumunu dikkate almayan bir uygulama anlayışıyla Türkçe - Matematik modüllerinin verildiğini/verilebileceğini falan mı iddia edeceksiniz yoksa?

Değerli hocam benim okulumda kaynaştırma sınıflarında eğitim alıp da, bahsettiğiniz modüllerde sadece kaynaştırma eğitimiyle başarıyı yakalamış tek bir çocuğum bile yok. İstatistik istiyorsanız alın size istatistik. Kocaman bir % 0 başarı oranı. Bunun da ötesinde bu çocukların büyük bir kısmı hem sınıf arkadaşları hem de öğretmenler tarafından dışlanmış durumda. Ama siz şimdi inanmazsınız da



Enteresan ama bu konuda haklısınız işte. Devlet rehabilitasyon hizmetlerinin Türkçe - Matematik vs gibi taraflarına odaklanmış durumda. Engelli bireylerin kendi ayakları üzerinde durabilmesiyle, sağlıklı bir şekilde sosyalleşebilmesiyle ilgili devletin hiçbir kaygısı yok ne yazık ki. Varsa yoksa o saçma sapan modüllerin belirtilen saatlerde başlanıp belirtilen saatlerde bitirilmesiyle ilgileniyor devletimiz. Ha bir de evraklar tabi. Bütün dosyalar tam olsun istersen eğitim verme Ancak kimi yazılı kimi de yazılı olmayan öyle tabular var ki isteseniz de bu hizmetleri düzgün veremiyorsunuz. Örneğin devlet refleksi 18 yaşından büyük engelli bir bireyin özel eğitime ihtiyaç duymadığını savunuyor. Ya da hafif engelli bireylerin özel eğitime ihtiyaç duymadığını iddia ediyor devlet aklı. Ki bana göre ağır engelli bir birey özel eğitime ne kadar ihtiyaç duyuyorsa hafif engelli bir birey en az onun kadar, hatta daha fazla oranda ihtiyaç duyuyor rehabilitasyon sürecine.

Aktivite ve faaliyet ağırlıklı modüllere evet diyorum ama özel eğitimi yöneten bürokratların bahsettiğiniz şeyleri anlayabilecekleriyle ilgili kuşkularım var. Atıyorum, sosyalleşmeye dönük bir modülde marketten alışveriş yapacaksınız diyelim. Eee? Nerede damarını okutacak çocuk? Yanımızda mı taşıyalım şimdi kocaman cihazı? Ya bu etkinlikten 5 dakika geç dönerse öğrenci? Devlet hemen kesivermez mi ödeneğini okulun? Şaka bir tarafa sanıyorum dediğiniz yere ve anlayışa gelebilmemiz için özel eğitimi şu aşamaya getirmiş bütün bürokratların eğitimden elini eteğini çekmesi gerekiyor




İşte RAM'larda yapılan eğitsel değerlendirmenin niteliği bu yüzden önemli. Adam 1 yaşında, yeni cihazlanmış işitme engelli çocuğa "Ekleri kullanır" amacını yazmış daha nesini anlatayım Ellerinde saçma sapan bir ölçekle zaman öldürüyorlar. Keşke her biri ayda bir kaç saat rehabilitasyon merkezlerinde görevlendirilseler de birazcık iş öğrenseler. Ameliyatla kulağının tek tarafına Cochlear Implant cihazı takılmış çocuğa bakıp bunun niye 2 cihazı yok diyen RAM personelleri var ya

Değerli hocam sonuç olarak önce rehabilitasyon merkezlerinin değil devlet kurumlarının kendilerine bir çeki düzen vermesi gerekiyor. Değerlendirmenin ve değerlendirenin kalitesi işte bu yüzden önemli. BEP kurulu işte bu yüzden önemli. Domatesin nerede satıldığını bilmeyen bireye bu ihtiyacına dönük amaçlar ve eğitim verilmesi, noktalama işaretlerini kullanmayı bilmeyen çocuğa da eksik yaşadığı ihtiyaçlarıyla ilgili eğitim verilmesi gerekiyor. Ama topluma karışamayan, dışlanmış bireyler için de yeni modüllerin uygulanması gerektiği açık. Ek olarak 18 yaşını bitirip elinden hiçbir iş gelmeyen çaresiz engellilere meslek edinmeye dönük modüllerin yine rehabilitasyon merkezleri tarafından verilmesi gerektiğini da hatırlatmak istiyorum.



Böyle bir algıya kapılan yok da, sanıyorum siz engelli çocuklara, temel Türkçe - Matematik eğitimini değil, bu alanlarla ilgili sıkıntı yaşayıp RAM'lar tarafından eksikleri tespit edilmiş çocuklara belirtilen modüller ve amaçların dışına çıkamadan destek eğitim verdiğimizi anlayamamışsınız. Yani kimse sandığınız gibi bir algıya kapılmış değil. Devletin "yap" dediğini düzgün bir şekilde yapabilirsek daha fazlasını istemiyoruz biz



Hocam bakın isteyince iyi şeyler söyleyebiliyormuşsunuz


Biz de aynı şeyleri düşünüyoruz. Ancak sanıyorum devletin ihsanda bulunmaya çalışmak yerine gölge etmemesi gerekiyor. Fiziki şartlarla ilgili söylediğinize de katılıyorum. Ancak devlet mantıklı bir ücretlendirmeyle söylediğiniz şekilde eğitim vermemizin önünü açarsa özel sektör refleksiyle uygun eğitim ortamlarının da oluşturulacağı açık. Sadece devletin bizleri itham etmek yerine muhatap alması, suçlamak yerine anlamaya çalışması gerekiyor. Gerisi kolay.

Sn egitimx,

İyi hoş da, şimdi bakın okullarda verilen eğitim akademik eğitimdir. Türkçe matematik dediğinizde bunun akademik kısmı da vardır, akademik olmayan kısmı da...

Biz çocuğa sinemada sandviç almayı öğretiriz. Bunun için kaç para olduğunu öğrenip, gerekli parayı sayıp, gerekirse para üstünü almayı öğrenmesi lazım.

Bunu nasıl yapacaksınız? Biz çocuğu sinemaya götürüp getireceğiz, para saymayı (matematiği) okul mu öğretecek?

Ayrıca her ne kadar mevzuatta öyle yer alsa da "destek eğitim" tanımınıza katılmıyorum. Bunun adı özel eğitim ve rehabilitasyondur. Eğer siz bir çocuğa okulda yeterince öğrenemediği akademik bir bilgiyi özel öğretmenle destekliyorsanız bu doğrudur. Ama bizim esas işimiz veya sorumluluğumuz bu değil, akademik eğitim değildir.

Bizim işimiz çocuğu akademik eğitim alabilecek hale getirmek. Ama nihai hedefimiz bu değil. Mecburiyetimiz de bu değil.

Bizim işimiz bu çocukları kapasiteleri ölçüsünde hayata entegre etmek, sınırlarını zorlamaktır.