BAŞLIK: Devlet ÖERM'leri Kapatsın

Evet rahatsız edici bir slogan belki ama sanıyorum ÖERM sahiplerini de içine girdikleri bu beladan kurtarabilecek tek çözüm önerisi de budur. MEB'in uzun yıllardır rehabilitasyon sektöründe eğitimin kalitesini yükseltmeye dönük en ufak bir çabası bile olmamıştır. Uygulamaya sokulan her yeni şey işleri daha da kötüleştirmekten başka bir işe yaramamıştır. Gelinen noktada ÖERM'ler dört bir taraftan kuşatılmış artık işleyemez hale getirilmişlerdir.

Bence artık içine girdiğimiz bu bataklıktan kurtulmaya çabalamak yerine ÖERM'lerin kapatılması ya da devlete devredilmesine dönük bir kampanya yürütmek gerekiyor. Belki ironi yaptığımı düşünenler olacaktır ama çok çok ciddiyim. Görülen o ki devlet bu işin en iyisini (!) biliyor. Örneğin neredeyse hiçbir devlet okulunda öğrenciler için asansör yokken bizlerden istemesinin kesin mantıklı bir cevabı vardır. Bizlerden istediği hemen hemen hiç bir şeyi devletin uygulamamasıyla ilgili kesin ikna edici cevaplar vardır.

Neyse. Bizi bu bataklıktan kurtaracak onurlu bir çıkış kapısı neredeyse hiç kalmadı. Bence en kısa zamanda ÖERM'lerin kapatılıp devlete devredilmesiyle ilgili bir kampanya yürütmeliyiz. Madem bu işin nasıl yapılacağıyla ilgili her şeyi en iyi onlar biliyor. Hodri meydan. Buyursunlar kendileri yapsınlar.

sayın murat çolak,önerinize katılıyorum. devlet,(daha doğrusu meb)rehabilitasyon merkezlerinin fatura keserek almış olduğu aylık eğitim ödeneğinin üç katı tutarını(aylık 80.000 tl ise üç katı 240.000tl.)ödeme koşulu ve vergi muafiyeti(ssk,kdv,stopaj)sağlayarak bu şartlarda isteyen kurumların kapatması veya meb'e devretmesi ile ilgili bir kampanya başlatırsa kampanyanın ilk başvuran kurumu ben olacağım...

Aynı şartlarda ben de bu sektörden seve seve çekilebilirim. Lütfen artık dernekler olmayacak duaya emin demek yerine bizlere gerçekten bir iyilik yapıp rehabilitasyon sektörünün devlete devri için başvuru yapmalı.

öğrenilmiş çaresizliğe örnek oluşturmuşsunuz arkadaşlar :(mücadele ruhunuzu yitirmeyin;biz kutsal bir iş yapıyoruz...sorumluluğumuz her anlamda ağır olduğundan zaten devlet bizden hizmet satın alıyor...çözüm odaklı olmamız dileğiyle..umudumuzu kaybetmeyelim olur mu?

sayın sabak,durumumuz öğrenilmiş çaresizlikten değil,bu şartlar altında eğitim verilemeyecek olması ve meb'in her gün değişen eğitim politikası...meb kendi şartlarının yerine getirilmesini dayatıyorsa ben de özel eğitim olarak bu şartlarda eğitim veriyormuş gibi yapacağıma açık ca diyorum ki buyurun bu şartlarla kendiniz bu hizmeti verin,ben bu hizmeti vermek istemiyorum;ancak benim üç aylık personel giderim,vergilerim kiram vesair giderlerimi karşılamam lazım bu ücretlerimi verin kurumu siz devir alın.durum bundan ibaret.

Öncelikle ben İşletme Mühendisliği Lisanslı ve İktisat Yüksek Lisanslı bir kurum müdürüyüm. Biri emekli Öğretmen ve emekliliğinin ardından benzer bir kurumda müdürlük yapmış olan babam, diğeri de uzman fizyoterapist iki ortaklı bir kurumda çalışıyorum. Bu bilgileri aşağıda yapacağım değerlendirmenin arka planını sağlaması açısından verdim.

Öncelikle konumumuzu net bir şekilde ortaya koyalım: Bizler MEB'in taşeronluğunu yapıyoruz. MEB kendi bünyesinde yürütmek istemediği bir hizmeti, kendisinin gerçekleştiremeyeceği kadar düşük bir fiyatla bizlerden satın alıyor. Personel maaşlarının ne ölçüde gösterilip vergilendirildiği, eğitim kalitesinin ne düzeyde olduğu, materyallerin yeterliliği, servis araçlarının ve sürücülerinin kalitesi, standartlar yönergesinin kapsamadığı ancak eğitim kalitesini artıran fiziki koşulların ne derece gelişmiş olduğu gibi koşullar "SÖZDE" rekabet koşullarına bırakılıyor.
Ancak rekabet için birinci koşul rakiplerden daha iyi olmanın finansal bir getirisinin olmasıdır. Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezleri ise sabit maliyetlerin düşük, değişken maliyetlerin yüksek olması sebebiyle sürümden çok az kazanabilmektedir. Bu yüzden daha iyi olmak size ancak daha fazla öğrenci kazandırır ancak karlılığınızda ciddi bir artış sağlamaz. Daha iyi olduğunuz için devlet daha yüksek ücret de ödemeyeceğine göre, sistem kaliteyi artırma yönünde hiçbir teşvik sağlamamaktadır.
Bu şartlar altında eğitimde kalite ancak ve ancak kurum sahiplerinin özveride bulunması ile sağlanabilir. Örneğin kurumumuza uzay terapi kurma kararını, asla kendini karşılayacak düzeyde bir ek gelir yaratmayacağının bilincinde olarak aldık. Yine de buraya kadar yazdıklarımdan Kaliteye boşvermeyi önerdiğim anlaşılmasın. Söylemek istediğim bu sistemin kalite istemediğidir.
Tüm bu şartlar altında evet devlet bizi de kamulaştırsın. Ancak bu kurumları bugüne getirmek için harcanan para ve emek için belirlediğiniz karşılık yaptığınız yatırıma zaten batık gözüyle baktığınız izlenimi veriyor. Bahsettiğiniz üç aylık ödeneğin biri zaten doğrudan banka kredileri, kredi kartları, kuruma ait aboneliklerin kapatılmasına, diğeri de personel tazminatları ve devletin illaki çıkaracağı diğer masraflara gidecektir. bu durumda bir işletmeyi bir aylık cirosu karşılığında elden çıkarmaktan bahsediyorsunuz ki eğer bu kadar çaresiz hissediyorsanız bence en hızlı şekilde kurumu elden çıkarın. Bulunduğum şehirde sizin gibi düşünen bir kurum olsa evimi arabamı (ki bunlar bu kurum sayesinde elde edilmemiştir) satar doğrudan o kurumu satın alırım.

sayın burakb,ben on yıllık kurum sahibiyim.on yıllık emeğimi tabiki bırakıp gitmek istemem.madem devlet bizden bir hizmet satın alıyor bu hizmetin de bir karşılığı olmalı ve iki tarafda memnun kalmalı.ancak şimdiye kadar bu durum hep kurumların aleyhine işledi.kurumlar bir araya gelip ortak tepkilerini veremedikleri için ben kendim bireysel tepkimi veriyorum.bu arada ben işletme ve psikoloji lisans mezunuyum.finansmanı bir mali müşavir kadar iyi bilirim,yoksa on yıl ayakda kalamazdım.kurum alma arzunuz varsa internette satılık kurum ilanlarına bakabilirsiniz.ben kurumumu şahılara değil benden daha iyi yapacaksa devlete devir edeceğimi beyan ettim...