BAŞLIK: 0-6 yaş

Arkadaşlar kusura bakmayın ama, 20 yıldan fazladır bu işi yapıyorum ve bugüne kadar yaşı büyük istisnai çocuklar dışında "ben gelmem" diyen hiç bir veliyi kuruma kabul etmedik.

Engelli bir çocuğun ayda 8 saat derse gelerek fayda göreceğini düşünmek iyimserlik olur. Mutlaka anne-babanın da katılımı gerekir. Bunun için de velinin bu sürecin aktif bir parçası olması gerekir.

Özellikle taşradaki kurumların bu konudaki sıkıntısını anlayabiliyorum ama 2-3 yaşındaki bir çocuk için "ne yapalım, velisi gelmek istemiyor" diye bir bahane olamaz. O zaman çocuk da gelmesin kardeşim. Her şey bir yana bu kadar küçük bir çocuğu servisle taşırken aldığınız sorumluluğu düşünebiliyor musunuz? Kurumunuzda başına gelebilecek bir kazanın sorumluluğunu düşünebiliyor musunuz?

Her şey para değil. Yaptığınız işin bir işe yaradığına da inanmanız gerekir. Siz veliyi ikna edemiyorsanız, yaptığınız işi tam olarak anlatamıyorsunuz demektir.

sayın barış benim demek istediğimi daha geniş anlattı, şimdi diyeceklerim belki size hayal gibi gelecek ama inanın türkiyede bir çok kurum gezmiş görmüş biri olarak söylüyorum , standartları siz belirlediğiniz sürece belki kısa vadede değil ama orta vadede rahatlarsınız ve bir standart oluşturursunuz, yeterki verdiğiniz eğitimin kalitesine inanın , 72 aydan küçük hiç bir öğrenciyi kabul etmedim, sizde etmeyin ve bir standardınız olsun ve bunun arkasında durun...esas damar okumayla böyle mücadele edilir bölgede ortak standartlar belirlediğiniz zaman çıtayı yükseltirsiniz ve kuralları siz koyarsınız....bu hayal gibi geliyor bekide ama değil gerçekten değil....çok iddalı olacak ama kömür devri bitiyor eğitim devri başlıyor bunu görebilmek önemli...

hatta şöyle bir iddada bulunayım karının yüzde onbeşini standartı yükseltmeye ayıran her kurum 1 yıl içinde dağın başında bile olsa tercih edilir....öyle değilmi sayın barış bunu en iyi siz gözlemlemişsinizdir...

Sayın ares94; 72 aydan küçük engelli bireyleri kaydetmemek çok iddaalı olmuş biraz... Gelenlere "büyü de gel mi" diyorsunuz...!

gelişim geriliği,dil konuşma problemi,otizm,down sendorumu gibi tanısı konmuş 0-6 yaş cocukların eğitime kesinlikle erken yaşta başlamaları gerek.bunu konunun uzmanları ve cocuk ergen psikiyatrıleri söylemekte.bu cocukların özellikle kırsal kesimdekilerin aileleri zaten kalabalık ebeveynler çalışmakta.kimse evdeki işini ya da isyerindeki mesaisini bırakıpta cocuguyla gelememekte.özellikle 5-6 yaşındaki cocuklar tek başlarına servisle gelebilmekteler.kimlik doğrulama sisteminde bunların coğu eğitim alamayacaktır....sizce bu ciddi bir problem değilmidir ?

Eğitime erken dönemde başlanması gerektiği doğru.. Ancak açıkçası şu ki eğer Veli, anne, baba sürece katılıp sizin rehberliğinizde sürece katkı koymuyorsa sonuç alabilme şansınız sıfır. Haftada 2 saatle kim olursanız olun, velev ki feriştah olsanız tek başınıza bir sonuç elde edemezsiniz.

Sadece en hafif engel gruplarından biri olan işitme grubuyla çalışıyoruz. Ailelerin gelmesi, derse girmesi ve verilen ödevleri yapması mecburi.. Yapmayanı bir iki uyarıdan sonra gönderiyoruz. aynı zamanda eğitim koordinatörü olan Kurucumuz her çocuğu kayıt olmadan önce mutlaka görür ve aileye standart söylemini tekrarlar; "Biriniz en azından bu çocuğa ömrünün 5-6 yılını verecek. Bu bir savaş. Savaşacaksanız biz yanınızda olacağız. Ama sizin yerinize hiç kimse bu savaşı kazanamaz. Yaparsanız olur. Yapmazsanız mucize yok! Yapmayacaksınız ne kendinizi ne de bizi kandırmayın." Kariyerini, sosyal yaşamını erteleyen bir dolu annemiz, babamız var..

0 yaşta başlıyoruz.. Hedef örgün eğitim yaşına gelene dek yaşıtlarıyla eş bir dil gelişim seviyesi yakalamak. Bunu tek başımıza yapacağız dersek hayal kırıklığından başka bir şey üretemeyiz. Oysa aile ile birlikte vakaların en az %80'inde hedefe erişilebliyor, tam rehabilitasyon sağlanabiliyor. O halde yapılabiliyorsa yapılmalı...

Tabii ki para da kazanacağız. Ama kazandığımız her kör kuruşun vicdani bir bedeli de var. İşimizi sevmemizin tek nedeni para olamaz."iyi ki size gelmişiz" demeli çalıştığımız her aile.. "Gözümüzü açtınız, siz olmasanız çocuğu zayi ederdik!" demeli....

Haklı olmalıyız.. Haklı olmanın gücüyle de hakkımızı gür sesle istemeliyiz...

Sayın ares94,

Söylediklerinize katılıyorum ama bir tek şey dışında: 0-72 ay çocukların da eğitime katılması gerekir. Hatta biz bazı çocukları daha anne kucağındayken eğitime başlatıyoruz. Ama daha önce dediğim gibi bu tür eğitimler genellikle çocuğun kendisinden çok aileye yöneliktir.

Eğitimde erken çocukluk dönemi oldukça önemlidir. Bu sürenin boşa harcanmaması lazım. Otistik bir çocuğu 4-5 yaşına gelsin diye bekleyemeyiz. Esasen bu çocuklarda en fazla kazanım 4-5 yaşına gelmeden önce elde edilir.

Benim itiraz ettiğim nokta; gerekçelerin ardına sığınıp "ne yapalım, veli bu sürece katılmıyor" kabullenişidir. Bu çocuklar için devlet para harcıyor, bizler sermaye koyup risk alıyoruz, eğitimciler ter döküp emek harcıyor. Çocuğun velisi "bana ne" deyip işin içinden sıyrılamaz. Bir şekilde onları ikna etmek, sürece dahil etmek zorundayız.

ya bir kelime eksik yazdım , sayın barış sayın gülen yüz 72 aylık bireyleri ebeveyn olmadan almıyoruz demek istedim , yanlış ifade etmişim kendimi bilekis erken müdahale kurumuyuz yüzde 70 0-6 yaş çalışıyoruz...yoksa 72 aylık çocuğu almayacağızda kimi alacağız ))