Burada bir çok konuyu konuşuyoruz. Kimi zaman tatsız tartışmalar yaşıyor kimi zaman ortak endişelerimizi paylaşıyoruz. Burada yaptığımız konuşmalar ve yardımlaşmalar gerçekten faydalı ancak sorunlarımıza çözüm getirme aşamasında sanal bir ortam olması sebebiyle yetersiz kalıyor. Şu ana kadar kendimizi anlatma konusunda başarılı olunan konuların tamamında derneklerin faaliyetleri önemli rol oynadı. Her ne kadar derneklerin üye sayıları az da olsa, üyelerinden aldıkları güçle mücadele ettiler ve beklentilerimizi tamamen karşılayacak ölçüde olmasa da iyi sonuçlar elde ettiler. Bu noktada sorunların her gün çığ gibi büyüdüğü sektörümüzde kurumlar derneklere neden bu kadar mesafeli? Bizim dernekler aracılığıyla bölge toplantıları yapmamız, bölge temsilcilerinin katılacağı ulusal toplantılar yapıp, sorunlarımıza gerçekçi ve kalıcı çözümler üreterek, bu çözümleri Milli Eğitime üye sayıları yüksek ve daha güçlü dernekler aracılığıyla lisanı münasiple anlatmamız gerekmiyor mu? Bunun gerekliliğini sektördeki hiçbir arkadaşımızın yadsıyacağını sanmıyorum. Peki biz bunu neden başaramıyoruz? BİZ NEDEN DERNEKLERE MESAFELİ DURUYORUZ???