BAŞLIK: BKDS ile ilgili;

Sevgili tartanc,

Son toplantıya eşim katıldığı için tüm detaylara hakim değilim ama benim kasdettiğim konunun bürokrasi ve siyasi ayağında konuşulmamış olması...

Eğer meclis komisyon tutanaklarını okuyan olduysa orada en önemli eleştirilerden bir tanesi bu işin belli bir firmaya verilerek imtiyaz ve haksız kazança neden olunmasıydı. Sayın bakan ise savunmasında öyle bir dayatmalarının olmadığını, sistem üstünde konuşulabileceğini ifade etmişti. Bu sözlerinin kendisine hatırlatılmasında fayda olduğunu düşünüyorum.

Keza, sistemi şimdiden kabullenmiş gibi görünmemiz de doğru değil gibi. Bizimki biraz "tecavüz kaçınılmazsa bari keyfini çıkar" lafına benziyor.

Ha, şimdi diyoruz ki; elden bir şey gelmiyor, öyle veya böyle bu iş gelecek, o zaman bunu nasıl düzeltelim?

96+48 kısmının 8-10 ya vs. yayılması bence başka sorunları da yanında getirir. Örneğin Bütçe Uygulama talimatı! Mevcut durumda Maliye aylık ödeme yapıyor. Bunu yıllık ödemeye mi çevirecek? Ayrıca maliye açısından aylık kaç seans verildiğinin falan önemi yok. Bunu dayatan MEB. Bu durumda MEB'in sistemi ile aylık ödeme sistemi nasıl planlanacak? Dersi 8 ayda verip parayı 12 ayda mı alacağız? Yoksa 8 ayda parayı alıp 4 ay parasız bekleyecek miyiz?

Bence başımızdaki en büyük sorun aslında 8+4 gibi bir dayatma olmasıdır. Bunun kaldırılması veya en azından esnetilmesi sorunların %90'ını çözecektir. Bir berberin saç 10 dakikalık saç kesimi için 20-30TL para aldığı zamanda 1 seans ders için aldığımız para 50TL küsür TL.

Senelerdir yıpratılan sektör, bugüne kadar konuya dair her şeyi söylemesine rağmen hep kendi söyledi ve kendi dinledi ne yazık ki. BKDS yi sektöre uygulamaya kalkışmak, sektörün ne olduğunu hiç bilmemek ya da bir noktaya bakarak geri kalan tüm sistemi ona göre ayarlamak anlamına geliyor.

Böyle akıl mantık dışı, kara mizah örneği bir şekilde BKDS yi uygulamak isteyenlerin, gerekli düzenlemeleri yapabileceğini düşünmek ise, resmen abesle iştigal. Getirilen çözüm önerileri gerçekten takdire şayan, fakat bu gibi çözümler getirilebilse, zaten BKDS ye hiç gerek kalmayacaktır ve bir kontrol mekanizması oluşturmak istediklerinde çok daha basit, kurumların çalışma sistemlerini geriye götürmeden çözümler getirebileceklerdir.

Bir kez daha söylemek gerekirse, zaten uyumsuzlukların kaynağı, mevcut işleyişe tam olarak uyamayan, reel işleyişin gerisinde kalan yönetmeliktir. Kurumlara BKDS yi olmayacak bir şekilde adapte etmeye uğraşmak yerine, kurumların işleyişi ve hayat akışı ile örtüşecek bir yönetmelik ya da düzenlemeler getirilmelidir. Yoksa mevcut şartlarda damar okuma, eksiklerine rağmen çalışmaya devam edebilen dişliler arasına demir çubuk sokmak anlamına gelecektir.

Yani tüm sektörlerin dertlerini dinleyerek ona göre uygulamalar getirmeye çalışan Resmi Mercilerin, bu sektöre tam zıt bir şekilde yaklaşım içerisinde bulunmaları ayrı bir sorun zaten.

Sayın barış;

Sisteme itirazlarımız geçerliliğini koruyor. Fakat ortada reel bir durum var. Büyük bir olasılıkla ilgili kanun Meclis den geçecek. Bu durumda yapabileceklerimizi öngörmekte fayda var.Ben bu sisteme karşıyım uygulamıyorum deme hakkımız yok.

10 ayda verdiğimiz seans başına ücretleri alabiliriz.Seans yapmadığımız ay olursa herhangi bir ücret ödenmez.Belki de çalışılmayacak bir veya iki ay için kenara para koymalıyız. Bu sistem işletilebilir.Bu sistemde bence tabi kaybeden olmaz.Hatta kurumlar adına avantajlı olabilir.

Sayın dum;

Doğru yazmışınız da,ortada reel bir durum var. Bu durum karşısında neler yapabiliriz? Bunu bulmaya çalışıyoruz hepsi bu.

Sevgili tartanc,

Bence "ben bu sisteme karşıyım, uygulamıyorum deme şansımız" var. Aslında ben bunu uzun süredir düşünüyorum ve sanırım başka benim gibi düşünenler de vardır. Şöyle ki; "ben bu fiyatlarla bu işi yapamıyorum, sadece özel gelen öğrencileri alacağım, MEB'e fatura kesmeyeceğim, el okutmayla falan da uğraşamam" deme şansımız var.

Biraz ütopik gelebilir ama en son seçenek olarak bunu akılda tutmakta fayda var.

Seansları "ayda" değil de "yılda" vermek bence ehven-i şer, yani kötünün iyisi bir çözüm. Ayrıca çoğu kurum için de uygulaması pek kolay değil. Örneğin yazın seansları 15 günde yapmak mümkün ama sığdırabiliyor muyuz? Eğitimci ve sınıf sorunu çıkıyor.

Bunları aştığımızı varsaysak bile Maliye'nin öyle her ay değişen ödeme rakamlarına çok sıcak bakmayacağını düşünüyorum. Maliye bütçe talimatını değiştirmedikçe de bu sistem iyi işlemez.

***************

96 seansın yıl içine dağıtılmasını bir kenara koyarsak AliGalipDursen'in önerdiği "aylık iş planının kaldırılması, çocuğun geldiği saatin esas kabul edilmesi" belki de bizi en fazla rahatlatacak çözümdür. İşlevsiz ve kullanması zor, işi iyice zora sokan iş planının damar tanıma gelse de, gelmese de kaldırılması lazım. Ay içinde o kadar çok değişiklik gerekiyor ki ortada iş planı falan kalmıyor.

Zorunlu eğitimci, gruplar, sertifika, psikologların 20 saat derse girmesi gibi sorunlar hep konuşulan konular. Bunların niye çözülemediğini anlayabilen kimse var mı? Dönüp dolaşıp karşımıza TTK konuluyor. Sanırsın TTK kararları anayasa maddesi...

Okula giden (ama gitmeyen) çocuklar ayrı bir konu... MEB bu çocukların devamsızlığını okuldan sormuyor ama ceremesini bize ödetiyor.

Programlar ve Ram raporlarındaki hatalar herkesin malumu... bunları çözmek çok mu zor, yoksa çözülmesi istenmiyor mu ben onu çözemedim.

Keza damar tanıma zorla gelse bile, niye 40-50 liralık ADSL varken onu kullanamıyoruz da, 500 liralık VPN bağlantısı kurmamız konusunda ısrarcılar onu da çözemedim. Mesele güvenlik ise, koskoca bankalar POS cihazlarının bağlantısını sıradan telefon hattı üstünden sağlıyor. Daha bu sistem güvenliksiz diyen de görmedim.

Şimdi şöyle bir durum var. Sürekli MEB bürokratlarıyla, bakanla, vekillerle vs. görüşülüyor ve bu görüşmeler hep iyi geçiyor. Mazallah kötü geçse nasıl olacak düşünmek bile istemiyorum. İyi niyet buysa kötü niyette herhalde tozumuzu attırırlar.

Uzun lafın kısası, çok umutsuzum, mutsuzum. Hiç bir şey iyiye gitmiyor, sürekli kötüye gidiyor. Yaptığımız işten keyif almıyoruz, uykularımız kaçıyor, sürekli stres, endişe içindeyiz. Niye kendimize işkence ediyoruz diye sormadan edemiyorum.

Arkadaşlar damar tanıma gelse de gelmese de bizim okula devam eden öğrenci sorunumuz var. Benim kurumum cumartesi günleri açık ancak kış aylarında öğrencilerin programlarını yaparken çok zorlanıyoruz. Öğrencileri hafta içi okuluyla koordine bir şekilde yarım gün izinli olmalarını ayarlayabilsek program yaparken çok yardımcı olur. Bu konuyla ilgili önümüzdeki engeller neler? Daha önce hiç gündeme geldi mi? Milli eğitim bürokratları bu konuyu hiç yorumladı mı?

Bir öğrencime bir gün teşekkür etmiştim .O da bana ''seni umutlandırdım mı'' demişti.

Her şeye rağmen umutlarımızı koruyalım! (F.Nietzche ye rağmen )

Biz görevimizi yapalım. Önerilerimizi götürelim. Yine dikkate almayabilirler. Sonuçta pek de kaybedecek bir şeyimiz yok!

Bu sektörde umudumuz çok daha etkin eğitim verebildiğimiz ve maddi açıdan sorun yaşamadığımız bir ortam yakalamak. Bunların hepsi tek bir yerde kilitleniyor Milli Eğitim'in bize bakışı. Haftada 2 saatle verdiğimiz eğitimin verimi sorgulamaya gayetle açık. Bizim daha yoğun eğitim verebileceğimiz bir ortama ihtiyacımız var. Bu minvalde haftada 2 saat ile kısıtlanmak gerçekten büyük bir sıkıntı. Zaten Şubat dışındaki ayların 30 ya da 31 çektiğini düşündüğümüzde de yaklaşık 3 ayda bir haftayı da kaybediyoruz yani yılda 4 hafta net olarak kaybediyoruz ve hepimiz biliyoruz ki bu dersler yapılmasına rağmen fatura edilemiyor ve ücreti tahsil edilemiyor.

Kurumlar birlik olup bir duruş sergilemiyor. Rekabet için hırs yapılıyor birbirlerinin öğrencisini nasıl çalabiliriz onlarla uğraşıyorlar. Kurumun bir duruşu olmalı kuralları olmalı. Ama maalesef kuralları veliler belirliyor. Veliler keyfi olarak ben bugün derse gelmiyorum diyor yarın gelecem diyor hemen tamam efendim yarın gelin diye cevap veriliyor.

Öncelikle kimse kimsenin öğrencisinde gözü olmasın ardından velilere verdiğiniz tavizlerden vazgeçilmeli. Velinin önünde esas duruşta yalvaran müdürler var. Çünkü zamanında elini vermiş şimdi kolunu kurtaramıyor. Sürekli devamsızlık yapan veliyi atın kurumdan ama başkasıda almasın. Gerçi damar okuma gelirse başka kurumunda işine yaramayacak öyle veli.

Bunları yaparsanız belki bazı öğrencilerinizi kaybedeceksiniz ama bir duruşunuz vizyonunuz sisteminiz olacak. Sisteminizi veliye uydurmaktan vazgeçip, velinin sisteme uyması sağlanmalıdır.

Kurumlar birlik ve bütünlük halinde velilerin karşında kırk tane takla atmaktan ve verdiği tavizlerden vazgeçerse bu damar okuma sisteminin oluşturacağı zarar biraz olsun azaltılabilinir.