Rehabilitasyon Merkezleri son 15 yıldır enflasyon altında ezilen eğitim ücretlerine rağmen bu işi yapmaya çalışıyor, yetersiz imkanlara rağmen hizmet kalitesini düşürmemeye çalışıyoruz, diğer kurumlarda rekabet halinde olduğumuz için. Gerçekten genel olarak veliler rehabilitasyon merkezlerinden aldıkları hizmetlerden memnun. Bizim derdimiz maddi sıkıntılarımızdan dolayı hizmet kalitemizin düşmesinden korkuyoruz. Burda memnun olmayan kesim öğretmenler, maaşlar ve diğer mevzuatla ilgili düzenlemelerle ilgili. Fakat bunun sorumlusu (çoğunlukla) kurum sahipleri değil, eğitim ücretlerinin düşüklüğü ve rehabilitasyon merkezi yönetmelikleridir, istisnalar vardır tabi ki.
Daha öncede yazdım, okumadınız sanırım rehabilitasyon merkezi sahipleri çoğunlukla meslek elemanlarıdır; dışarıdan herhangi bir iş adamı veya şirketin bu sektör çok karlı bu alana girelim dediğini görmedim. Bu alana krediyle borçla girmişlerdir. Çok büyük emeklerle, maddi ve manevi bir sürü zorluklarla uğraş verdiğimiz kurumlardan para kazanmamız beklememiz gayet doğal. Rehabilitasyon merkezleri aynı zamanda birer işletmedir, hizmet üreten işletmelerdir. Ve yatırım maliyetlerimiz çok yüksektir, şu anda gelir gider tablosuna bakıldığında ve son 15 yıldır verilen zamlarla bu işi yürütmek imkansız hale gelmiştir.
İnsanlar neye inanmak isterlerse ona inanırlar, ben bu şekilde düşünüyorum. Bu sektörle ilgilisi ve bilgisi olmayan insanlar televizyonda gördüğü tek bir haberle düşünce sahibi olabilir; haberlerde eğer özel öğrenciye işkence yapıyor geçerse o şekilde hepsini beyninde kodluyor veya rehabilitasyon merkezinde özel gereksinimli bireyler okumayı, yürümeyi haber yaparsa aklında öyle kalabilir. Ya da rehabilitasyon merkezinde çalışıp, patronuyla maaşla ilgili ya da başka konu yüzünden problem yaşayan çalışan tüm rehabilitasyon merkezleri kötüdür, dolandırıcıdır, resmi belgede sahtecilik yapar gibi genelleme yapar. Bu genellemeler kişiye kısa zamanda mutluluk verir, genelleme yapmak kolaydır, fazla düşünmenize gerek yoktur, çok basittir. Fakat genellemeler insanı her zaman doğruya götürmez. Bütün insanları, kurumları aynı kefeye koyma, kategorileştirme, ötekileştirme, veya nesneleri aynı kefeye koyma bir yanlışlıktır. Bu yanlışlıktan kurtulan, kurtulabilecek insan daha mutlu olacaktır. Bu da nacizane tavsiyemdir.
