BAŞLIK: MEB ÇATISI ALTINDAN ÇIKMAK

Arkadaşlar bana göre Rehabilitasyon Merkezlerinin gelecekte yollarına devam edebilmesi için tek çare bizlere kendi üvey evlatları gibi muamele eden MEB' ten ayrılmaktan başka birşey değildir. Her sene verilen sadaka miktarı kadar ya da enflasyon altında kalan zam oranlarıyla yavaş yavaş parçalanıp işleyemez hale getirildik. 13 yıl önce bu sektöre girdiğimde çalıştığım Kurum devlet okullarında öğretmene verilen ücretten çok daha fazlasını çalışanına vermekteydi. Kırıntı şeklinde verilen zamlar ile alınan maaşlarımız ve kazançlarımız zamanla eridi ve bizlere yetmeyecek hale geldi. 13 yıldır düzenli olarak kayıplarımız devam etmekte ve işin sürdürülebilirliği MEB tarafından ortadan kaldırılmaya çalışılmaktadır. MEB bünyesi altında çalışan ve var olma sebepleri biz olan Ramlar bile düşmanca tavır takınmakta mümkün mertebede bizlere zorluk çıkarmaktadır. Bu tür durumlar artık çok can sıkmaya başladı. Grup eğitimi diye birşey var ama sadece adını biliyoruz. Çıkardığımız destek eğitimi raporlarından bir tekine bile grup eğitimi verilmedi. Aksine sudan sebeplerle çocukların raporları sürekli olarak kesiliyor ya da budanıyor. Dernek yöneticisi arkadaşların bu saatten sonra yapmaları gereken en öncelikli işin ÖERM'leri MEB'ten koparıp Sağlık Bakanlığı ya da Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına bağlamaktır. En öncelikli politikamız bu olmalıdır. Ülkenin temelinin demiri ve çimentosu olması gereken MEB' in yaşadığım süre zarfında ülkeye zerre katkısı olduğunu görmedim ki eğitimin içler acısı hali de bu durumun ispatı. Bize gelen bakanlık müfettişleri fotoselli sabunluk ve havluluk yok diye kusur ararken MEB'in öz çocuğu olan devlet okullarında sabun olmadan tuvaletleri kullanan çocukların farkında değiller. Bir kere gidip şöyle göz ucuyla bakmışlıkları yok o okullara.100 maddeli denetimler ve ıvır zıvır dolu yönetmelikler sadece Rehabilitasyon Merkezleri için var. Temizlik olsun eğitime verilen önem olsun fiziki şartlarımız olsun her bakımdan MEB 'in öz çocuklarına on çekeriz. Bunca uğraşın üzerine en nefret ettiğim şey de kestiğimiz faturalara denetime gelen müfettişlerin ve muhakkiklerin oooo ne kadar çok para var burada demesi. Bu beni hasta ediyor. Sanki hepsi bizim de öğretmeni şoförü herkes toplum gönüllüsü olarak hayrına bize çalışıyor. Görende diyecek devlet bizi vergi ve primlerden muaf tutuyor. Herşeyimiz ortada. Kurumlar olarak mahrem bir şeyimiz yok. Ülkede herşey şeffaf ya aldığımız saatlik ücretler bile karekodlarında belli. Açıkçası Rehabilitasyon Merkezlerinin MEB ile bir geleceğinin olduğunu düşünmüyorum. Yarın çok geç olabilir. Bu sebeple en kısa sürede bunlardan kurtulmamız lazım. Belli ki bunlardaki mantalite ile bir yere varamayacağız. Böyle devam edersek dizimize çok vururuz...

verdiğiniz hizmet eğitimse denetimi milli eğitim bakanlığında olur, sağlık hizmeti veriyorsanız sağlık bakanlığı, bakım hizmeti veriyorsanız aile bakanlığı denetler. eğitimi sosyal çalışmacı, doktor ya da yüksek hemşire mi denetlesin istiyorsunuz ? yani bu kadar derdin üstüne başımıza başka bir dert.
meb çatısından çıkalım aspb'ye bağlanalım demek, ülke gerçeklerinden bihaber olmak demektir. meb'ten çıkmak isteme nedeniniz ekonomikse gidin sorun bakalım engelli bakım merkezleri neler yaşıyor, sağlık bakanlığından hakediş alanlarla konuşun kestikleri faturanın karşılığını kaç ay sonra alıyorlar. yok aslından birbirlerinden farkı, şu anda meb'e bağlı kurumlar açısından tek avantaj faturalar teslim edildikten 15-20 gün sonra ödemelerin yapılmasıdır. evet eskiden yani 2005 öncesi kurumlar shçek'e bağlıyken özel eğitim ödenekleri alım gücü açısından bugünkünün 3-4 kat üzerindeydi. o günlerden bugünlere nasıl gelindi onu sorgulamak gerekir. eğer meb'e geçilmeseydi şu anda aspb öğrenci başına 5000 tl mi ödeyecekti? güldürmeyin beni. bizden çok daha zor ve ağır iş yapan engelli bakım merkezlerine sorun bakalım 30 gün x 24 saat herşey dahil hizmet karşılığında ne kadar aylık ücret alıyorlar.
meb çatısından çıkmak yerine meb'in ödemeyi aileye yapması bizlerin de saçma sapan yaptırımlardan muaf olmamız daha mantıklı olur diye düşünüyorum.

O zaman böyle devam edelim. Her yıl parça parça koparsınlar bizden yok etsinler bizi. Yavaş yavaş ölmektense mantıklı bir ücret dahilinde 3-4 ay beklenebilir kanımca ya da ben bekleyebilirim. Sitede memnun olan bir Allah'ın kulu yok ve herkes veryansın ediyor. Meb'in bizim üzerimizdeki tek emeli sadece kısıtlama ve yok etme üzerine. Oysaki kendi bünyesi altındaki özel eğitim okulları ve özel alt sınıflarına bir baksın. 4 öğrenci bile toplayacak kabiliyetleri yok ama taşımacı tutup parasını ödüyor. Boş sınıflara öğretmen atayıp ücretlerini ödüyor. Birde bunları yoklasın. Bizler birşeyler yapmaya çalışıyoruz ama mümkün mertebede karşımıza sorunlar çıkartılıyor. 182 ortada randevu alabilen var mı? Ramlarda çocuğu teste sokabilmek için çoğu yer 2 3 ay bekliyor. İş yapmayıp Ramlarda çekirdek çitletip sohbet eden personellerine bir baksınlar. Testör başı 2 veya 3 değerlendirme yapıyorlar. Sonrası yatış veya kikiri kakaka. Olmayan taşımacılığa girilmeyen derslere boş sınıflara kendisi ücret ödüyor. Vermesin de görelim bakalım. Bizlere gelince her ay kelle sayımı var. Kurumlarımız için harfi harfine uygulanan standartlar yönergesine baksın. Kendi bünyesindeki okullar ve özel alt sınıflar bunlara ne kadar uygun. Çoğu okulda asansör yok ama bizde olmazsa olmaz. Nereden baksan çifte standart. Ha birde biz destek eğitimi verirken o ücreti alabilmemiz için sağlık kurulu raporu şart ama kendi bünyesi altında destek eğitimi verilecekse sadece ram raporunun olması yeterli sağlık raporuna ihtiyaç yok. Birde buradan yak. Özel alt sınıfların yarısı boş. Giden öğrenci yok donanım yok materyal yok hiçbirşey yok ama bizden memnun değiller birde. 2 öğrenciye 6 tane öğretmen atanan okullar biliyorum. Bunların önüne geçsin. Bunları da denetlesin bakalım. Olmayan taşımacılığın ve eğitimin ödeneklerini kessin birde. Bizlere verilen para da onlara verilen yaprak mı?

bu yazdıklarınızın hepsi doğru, hatta eksikleri var. ben ve birkaç kişi hariç aylık garanti para devam etsin diye bu cendereye herkes razı. en başta da dernekçiler. bu düzen de böyle sürer gider. yeni sürprizlere de hazırlıklı olalım, ramların yüzde 50 rapor sayısı azaltması, orta ve üst gelir grubunun özel eğitim giderlerinin ödenmemesi ve buna benzer bir çok kısıtlama. en sonunda herkes benim çizgime gelecek ama işte o zaman iş işten geçmiş olacak...

garip yazan:
SHÇEK döneminde en azından abuk subuk uygulamalar yoktu. Her şey mükemmeldi demek istemiyorum ama eli yüzü düzgün bir yönetmelik vardı, il ücret tespit komisyonları vardı, özel açlışma imkanı vardı. Kağıt, kırtasiye işi bu kadar abartılmış halde değildi.

Buradan geri dönüş zor olur ancak MEB ile bir yere varamadığımız çok aleni.

sn barış eski sistem sürse yani shçek'le devam edilse inanın şimdikinden farklı bir şey olmazdı. bir yılda akaryakıta 46 kez zam gelmiş. yani her gün herşey değişiyor ama olumlu anlamda değil. 2005 yılından bu yana kaç bakan, kaç bakan yardımcısı, kaç genel müdür, kaç yasa, yönetmelik değişmiş sayabilir misiniz? o nedenle meb'ten çıkalım başka yere bağlanalım demek bana mantıklı gelmiyor. zaten eğitim meb'in işi. çareyi başka bakanlıkta aramak yanlış. meb bize özel çalışma olanağı sağlasın, ödeme yapmasın diyorum...

garip yazan:
Doğru. Bu aşamada geri dönüş pek mümkün değil.

Ancak MEB'in dezavantajı çok büyük ve dağınık bir kurum olması. Programları başkası hazırlıyor, Ram'ları başka genel müdürlük yönetiyor, Özel Eğitime başka genel müdürlük bakıyor, standartlar, kurum tabelası bile farklı birimlerce belirleniyor. Herhangi bir sorunu çözmek çok fazla bürokratik aşama gerektiriyor. Her şeyden önemlisi MEB'in kurumlarımıza bakışı hiç bir zaman olumlu olmadı, olacak gibi de görünmüyor.

MEB'in bize yaptığı en büyük kötülük, iyisi kötüsü demeden herkesi asgari standarda indirdi. Bize simit parası ödeyip hamburger vermemizi bekliyor. Sonuçta ya kıymadan çalıyoruz, ya ekmeğinden, ya mayonezinden... Gerçekten hamburger satmak isteyenin de önünü kesiyor.

Ne kadar kaliteli özel eğitim yapsanız da aldığınız ücret en kötüsüyle aynı olduğu sürece kaliteli iş yapmak maddi ve manevi olarak sizi zarara uğratır. Koltukları pufidik olan servisiniz yoksa servis ağınız geniş değilse rekabet etmeniz zordur. Hastaneye, postaneye RAM'a öğrenci taşımıyorsanız sürümden kazanamazsınız.
Bazı gruplarda akıl tutulması yaşayalar var. Ek zam almak imkansız olduğundan derneklerin seans sayısının artırılmasına yüklenmeleri gerekirmiş miş miş!